Over boeken?! Echt?!

Hey Hannah, 

Ga je nu daadwerkelijk weer over boeken schrijven? Dat kan toch niet, dat was waar je deze blog over ging schrijven! Je hele leven ben je al off-topic aan het dansen, waarom wil je nu beginnen? Moet je niet hierover schrijven op je 'innermost thoughts' blog?

Ik denk dat je een foutje maakt, 

Kiwi

Daar moet je het maar weer mee doen.
In ieder geval, ik ben dus daadwerkelijk wat boeken aan het lezen geweest in de afgelopen paar maanden, ik ben alleen heel vreselijk slecht in het uitlezen van boeken als ik ze niet zo heel erg leuk meer vindt. Soms moet ik een boek (of een serie) helemaal helemaal uitlezen, omdat ik anders niet meer kan slapen omdat ik benieuwd ben hoe het verder gaat. Soms kan ik mezelf er gewoon niet meer toe zetten om verder te lezen, omdat ik andere dingen te doen heb of er gewoon geen energie voor heb.

Ik vind dan bijvoorbeeld een karakter een zeurkous of een tosti, vraag me af waarom ze niet gewoon stoppen met clichématig alles fout doen, of waarom ze altijd de goede keuzes maken. Da klinkt namelijk niet meer echt, dat klinkt als GTST. De maan is mooi trouwens.

How should a person be verloor mijn interesse al vrij snel nadat ik de eerste post er over geschreven had. Misschien moet ik hem uitlezen voor ik hem interessant ga vinden, en het is best wel tof om te lezen over de ontwikkeling van een vriendschap maar misschien niet op deze manier. Ik vond het wat eenzijdig en gebrekkig in de mate waarin er gecommuniceerd werd. (als ik me afvraag of/waarom iemand mij aardig vindt, vraag ik dat gewoon: das de kortste klap) Verder is het wel een tof boek als een soort inkijkje in iemands leven, maar het greep me niet zo.

A room of one's own van Virginia Woolf is de schriftelijke neerslag van een serie lezingen die ze gegeven heeft ooit vroeger. Gepubliceerd in 1929, geeft dit boek een intrigerend beeld van de vroeg-twintigste-eeuwse vrouw en haar plaats in de samenleving. Bij dit boek merk ik dat ik er niet teveel van kan lezen in een keer: ik moet even nadenken en de stof laten bezinken. (Also, ik was bezig met het schrijven van een essay over de film the Birth of a Nation, waarin ik heel veel aspecten van Woolf's gedachtegoed herkende) Vooral haar beschrijving van de beschikbare literatuur over vrouwen is geweldig (en best aangrijpend). Vrouwen zijn namelijk slecht, vreselijk en vooral anders in de literatuur (gek he, als dat geschreven wordt door manspersonen...) wat bij Woolf best wel wat boosheid naar boven brengt. Ook dit boek leest alsof je in haar hoofd zit en meeluistert/meekijkt, wat ik een zeer prettige stijl vind. Soms wordt het wat veel, maar daar zijn de pauze's voor ;)

A wrinkle in time van Madeleine d'Engle is een heerlijk fantasyboek, gepubliceerd in 1962, waardoor je al je tijdsbesef kwijtraakt. Prachtig. (misschien is het zo geweest dat ik de twee hierop volgende delen van haar serie over de hoofdpersonen, A wind in the door (1973) en A swiftly tilting planet (1978) er direct achteraan gelezen heb...)

Toen ik bij het vierde boek kwam, had ik er echter geen zin meer in en liet de verhaallijn me in de steek: Dat boek speelt zich af tussen het tweede en derde deel, en gaat over de tweelingbroers van de hoofdpersonen van de eerste drie delen. Nu blijkt na enthousiast goochelen dat deel 5 de chronologie weer oppakt en gaat over de dochter van een van de 'echte' hoofdpersonen. Series laten me vaker los op het moment dat de focus verandert. Ik weet niet helemaal hoe dat komt, en het kan goed gedaan worden (Fitz uit de Farseer triologie is een held, maar dat is Althea uit de Liveship triologie ook. Waar Fitz en de Fool weer bij elkaar komen in de Tawny Man triologie kan dit nog, maar in de vierde serie, de Rain Wilds Chronicles, raken ze me kwijt want alle leuke mensen zijn weg. Huilie. Na enthousiast goochelen ben ik er echter ook achter dat Fitz en de Fool weer bij elkaar komen ^-^ Yay!!!!!) maar vaak ligt mijn concentratieboog toch wel bij de 3 boeken. In het geval van d'Engle kon ik dat ook confortabel lezen in een dag, dus daar kan het ook heel goed aan liggen.

Ik geloof dat ik nu weer netjes geupdate heb waar ik allemaal mee bezig ben.

Letters en liefs,
Hannah