Alleen zijn met Ayurveda Vatawala theemix

Hoewel essayschrijven best een okee ding is om te doen, is het soms makkelijk om te vergeten dat je ook nog tijd in je upseltje door moet brengen zonder dat je je blijft concentreren op je werk.

Ik vergeet constant dat ik ook nog tijd in mijn upseltje door moet brengen. Zo ook deze week, dus dat levert weer spanningen op. Yay.

Van Hongarije naar the South

Als mensen zich gaan afvragen of je nog leeft, of als je 18 meldingen binnenkrijgt op fb als je er weer eens op kijkt, weet je dat je minder tijd verspilt aan social media. Helaas ben ik dol op 2048 (highscore van 1186108 punten and counting, hoogste tegeltje is 65536) en freecell, dus ik heb niet het idee dat ik er nou meer tijd aan overhoud.

Maar goed, ik heb zin om te schrijven. Mijn tablet is over naar een nieuwe versie van Android, deze heet 5.0 Lollipop. Het is even wennen, ik vind het wat lijken op apple in sommige dingen. Het is wel een stuk gestroomlijnder dan wat ik had, dus dat is best okee. Het is heel opmerkelijk om te zien welke apps ineens een nieuwe opmaak hebben, vaak zijn het de apps waarvan ik dat niet had verwacht. Oh en over apps gesproken, Vriendlief raadde me Toggl aan, het is fantastisch. Te gebruiken op desktop (of online) en mobiele devices kun je binnen allerlei categorieen en projecten registreren waar je tijd aan opgaat. Je kunt net zo streng voor jezelf zijn als je wilt, wat best gaaf is als je precies wilt weten hoe lang je nu echt bezig bent met bepaalde dingen :)

Ik vind het supercool hoe de bomen die ik vanuit mijn kamer kan zien hun blad beginnen te verliezen. Sommigen zijn al kaal, anderen zijn nog groen. De meeste zitten nu in die fase van groen/gele blaadjes, oranje/rode blaadjes of helemaal bruine blaadjes. Such pretty :) Het is mooi om te zien hoe de wereld haar gang wel gaat, of je nu meedoet of niet. Ik was vergeten hoe fijn het is om alleen te zijn, hoe stil dat kan zijn. Herfst word wel gezien als een periode van afbraak en sterfte, maar voor mij is dit de tijd van potjes thee en chocolade, warme truien en sloffen, Starbucks en veganistische taart.
Starbucks? Echt? Jup, wel als het buiten koud is. Dan hebben ze namelijk siropen die sexier zijn dan 'hazelnoot' of 'vanille' en dan doen ze allerlei gekke dingen zoals pumpkin spice (goddelijk!) of gingerbread (echt heel lekker), maar ontdek je ook bij de koffiecounter in het Academiegebouw ineens Butterscotch siroop voor in de koffie. En daar word ik heeeeeel blij van ^-^
Verder denk ik wel dat ik in deze periode wat meer rust neem, wat meer afstand van de hectiek (Ja natuurlijk grapjas, je zit overstrekt thuis.) en wat meer tijd voor introspectie. De lucht wordt vaker grijs en somber en ik vraag mij wel eens af waarom we allemaal vinden dat ons leven significant is. Stiekem zijn we maar hele kleine wezentjes op een best kleine aardbol in een zonnestelsel in een gigantisch heelal. 
Dat ik al mijn tentamens haal is hip (en de eerste keer in tijden) maar dat doet verder toch niet zo heel veel? Wat heb ik nou helemaal bereikt met het halen van deze tentamens? Ik heb een zoveelste van mijn diploma dichterbij mijn bereik gemaakt, er zijn punten bijgeschreven, ik weet weer wat meer. Maar in het grote plan der dingen is dit maar een heeeel klein tandje op een tandwiel in een machine die ook zonder mij wel verder draait. Ik weet niet of dit de beste koers voor me is, maar ik heb het uitgezet dus ik volg het wel, want 'vroeger hannah' was vast wel vrij slim. En dacht vast wel na over de toekomst, over hoe moeilijk het zou zijn om te kiezen tussen vrijwilligerswerk en een baan en studie en sociaal leven, en 'vroeger hannah' had er vertrouwen in dat ik dat allemaal wel zou kunnen.
'Nu hannah' leeft veel minder per ongeluk, en veel meer volgens plan. Nu is dat saai, en ik vind dat ook echt niet altijd even leuk, maar het is wel makkelijk, stressarmer, en productiever. Stiekem heb ik gewoon mezelf omgekocht met de belofte van vrije weekenden, vakantie rond kerst, vakantie eind januari, enzovoort. En eigenlijk, ook al feest ik bijna niet meer, mis ik het niet zo heel erg. Ik zie mensen een stuk minder, maar doordat ik helemaal blij mezelf kan zijn nu, en genoeg tijd heb om op te laden, zorgt er wel voor dat ik het een stuk leuker vind om mensen te zien :) Also, dansjes.

Dat ik weer een blog schrijft heeft natuurlijk te maken met het feit dat ik weer aan het schrijven ben. Ik heb dit al eerder gezegd, maar ik ben nu bezig met het essay over de films. De opzet heb ik alleen wat veranderd om het onderwerp behapbaarder te maken. Want nomnom :P
Ik heb al eens eerder een essay geschreven over de cultuur van het zuiden van de Verenigde Staten (grofweg alles tussen Texas en Virginia, behalve Florida) en het onderwerp trekt me heel erg. Het is natuurlijk wat groter dan Friesland, maar 'het hoge noorden' van Nederland heeft wel een soortgelijke functie binnen het land als het zuiden in de VS. En nu zal dat met alle Nederlandse regio's wel zo zijn, en is deze keuze voor juist het Zuiden (en niet het westen of noordoosten) ontoevallig aangezien mijn docent van toendertijd helemaal in de politieke cultuur in het Zuiden zit, maar ik vind het toch maar een mooi onderwerp.

Dansjes en dropjes,
Hannah

Chocolade en het communisme

Vanochtend dacht ik nog goh, wat is mijn hoofd lekker rustig de laatste tijd.
Inmiddels wordt ik knettergek, want ik heb te veel te doen en weet niet waar ik moet beginnen en heb geen rust in mijn hoofd en vandaar dit schrijfseltje.

Chloor en kersenstokjes

Yay, gisteren is de 2000m zwemselen gehaald!

Stiekem is dat niet zo moeilijk, maar he, ik moet toch ergens eem zeggen dat ik daar blij mee/trots op ben.

Please pass the cinnamon ^-^

Kaneel is super lekker.

En nee, ik heb nog nooit de cinnamon challenge gedaan. Ben ik ook niet van plan. Maar tegen kaneelsnoepjes zeg ik voorlopig geen nee meer.

Rooibos Chai

Het blijkt niet zo'n goed idee te zijn te gaan bloggen als je jezelf verplicht gaat voelen blogposts te publiceren.