Hoewel essayschrijven best een okee ding is om te doen, is het soms makkelijk om te vergeten dat je ook nog tijd in je upseltje door moet brengen zonder dat je je blijft concentreren op je werk.
Ik vergeet constant dat ik ook nog tijd in mijn upseltje door moet brengen. Zo ook deze week, dus dat levert weer spanningen op. Yay.
Wat zou de wereld een mooie plek zijn als mensen met elkaar zouden praten. Ik begrijp dat mensen hun diepste zielenroerselen (Hannah, vind je dat echt een woord?) liever binnen houden, maar het is verdomd makkelijk om op andermans tenen een rondedansje te doen als niemand aangeeft waar zijn/haar tenen zijn. Dus ik ben tactloos, want ik houd niet impliciet rekening met alle plaatsen waar je tenen zouden kunnen zijn. Klinkt redelijk normaal toch?
Niet dat ik nou zelf aangeef wat ik nodig heb. Het voelt te egocentrisch om dat te doen. Ik wil er graag zijn voor andere mensen, dan hoef je je minder bezig te houden met je eigen leven en kun je de blijheid verspreiden. Meer blijheid is meer awesome, toch? Dus ik loop op eierschaaltjes, help zoveel ik kan, en stort vervolgens in. Again.
En dan is het tijd voor liedjes zingen uit volle borst, want yay kerstrepertoire! Luisteren naar Deepak Chopra. Also, als je die nog niet kent, go google. Seriously.
2048 spelen: current highscore = 1274044. jup, echt.
En als alles faalt, eet dan koekjes en kijk naar fitnessvideo's. Heerlijk.
Cheers ^-^
Geen opmerkingen:
Een reactie posten