Het blijkt niet zo'n goed idee te zijn te gaan bloggen als je jezelf verplicht gaat voelen blogposts te publiceren.
Voorlopig ga ik dus even alleen maar posten als ik daar zin in heb. Wat ik stiekem al aan het doen was, maar nu heeft mijn bolletje wol (mijn brein) het officieel gemaakt.
Ik weet niet helemaal waarom, maar mijn party-gen is stuk. Het is nu een 'ja-maar-ik-wil-slapen' gen geworden. Een beetje jammer, maar het studeren gaat stiekem wel echt een stuk effectiever.
Nederland in beweging is awesome. 1500m zwemmen ook.
Ik heb het voor elkaar gekregen dat ik films mag kijken voor mijn studie. Gone with the Wind en The Birth of the Nation om precies te zijn. Dit zodat ik kan analyseren hoe de Amerikaanse identiteit wordt neergezet in deze films.
De kleur oranje maakt me blij en geeft me energie. Tenminste, dat doet het de laatste tijd. Ik vind dat erg leuk.
Ik heb ontdekt dat er een paar keer een 'en de volgende keer ga ik het hier over hebben' in mijn posts geslopen is. Het spijt me, dat ga ik niet doen. Ik ben veel te ongeorganiseerd om daarbij na te denken op het moment dat mijn hoofd zegt: Gaat eens bloggen.
Ik ben dol op Lapsang Souchong trouwens, het spul ruikt naar kampvuur en smaakt naar gerookte makreel. (Dit is mijn interpretatie, ik verwijs je naar het bolletje wol voor het 'waarom' verhaal.) De Rooibos Chai mix die ik vandaag drink doet het ook wel, door de specerijen word ik er fijn warm van.
Hannah out. Love y'all :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten