'It', in dit geval, is de jeuk in mijn handen die wil dat ik het bloggen weer oppak.
Vogelvluchtsige update: Ik woon weer in Groningen; ik ben nog steeds aan het fitnessen, maar inmiddels ook hier; ik ben niet langer Commissaris Extern van Bathroom, hoewel ik er nog steeds zing; ik ben inmiddels wat actiever op de studentenvereniging.
In deze mythe die kerstvakantie heet ben ik voornamelijk bezig met het herschrijven van mijn scriptie, die eng groot is (30 pagina's) en gaat over de verschillende manieren waarop voormalige first ladies van de Verenigde Staten hun autobiografische werken vormgegeven hebben, geplaatst in de respectievelijke specifieke historische contexten van de administraties van Carter, Reagan en Clinton. (Clinton iets minder, das mijn vertrekpunt en eindpunt, maar niet waar mijn focus op ligt)
In dit proces heb ik dus enorm veel gelezen, maar erg weinig tijd gehad om voor de lol te lezen. Wel heb ik een fijn boek gelezen in de zomer, dat me aangreep. Ik heb er hier nog niet over geschreven, dus bij deze.
Griet op de Beeck - Vele hemels boven de zevende
maandag 21 december 2015
zondag 29 maart 2015
Het mysterie dat de Verenigde Staten heet.
Ik begon dit te schrijven in begin februari, daarom is de chronologie wat vreemd. Wilde het toch wel publiceren, want is cool.
De laatste tijd heb ik het vrij druk gehad. Studie is weer bezig (ik had daadwerkelijk een weekje vakantie dit jaar), ik woon weer door de week in Groningen, ik ben weer druk bezig met alle sociale dingsels die weer beginnen.
Dat weekje vakantie was heerlijk, ik ben in drie dagen tijd alle stadia (verbazing, verwarring, vrolijkheid, verveeldheid, verse moed) doorgelopen. Ik heb een paar dagen serie gekeken (Leverage is zo ontzettend tof. Echt. Donders.), pilates weer opgepakt (en inmiddels doe ik dat nog maar 1-2 keer per week, want ik ben lui), en feestjes gevierd. Want ik was ervan overtuigd dat ik vergeten was hoe dat moest.
Verder zit ik nu hele dagen in de UB te pogen teksten op tijd gelezen en samengevat te hebben om docenten niet te boos te maken, bereid ik me oprecht idioot goed voor op colleges omdat ik a) een goede indruk wil achterlaten, b) mezelf hierin eindelijk eens iets serieuzer neem en c) het is zo leuk.. ;)
De laatste tijd heb ik het vrij druk gehad. Studie is weer bezig (ik had daadwerkelijk een weekje vakantie dit jaar), ik woon weer door de week in Groningen, ik ben weer druk bezig met alle sociale dingsels die weer beginnen.
Dat weekje vakantie was heerlijk, ik ben in drie dagen tijd alle stadia (verbazing, verwarring, vrolijkheid, verveeldheid, verse moed) doorgelopen. Ik heb een paar dagen serie gekeken (Leverage is zo ontzettend tof. Echt. Donders.), pilates weer opgepakt (en inmiddels doe ik dat nog maar 1-2 keer per week, want ik ben lui), en feestjes gevierd. Want ik was ervan overtuigd dat ik vergeten was hoe dat moest.
Verder zit ik nu hele dagen in de UB te pogen teksten op tijd gelezen en samengevat te hebben om docenten niet te boos te maken, bereid ik me oprecht idioot goed voor op colleges omdat ik a) een goede indruk wil achterlaten, b) mezelf hierin eindelijk eens iets serieuzer neem en c) het is zo leuk.. ;)
donderdag 26 maart 2015
Boefjes, koekjes en muziek
Ik ben een boefje. Sorry B ;)
Ik heb al ruim twee maanden niet meer geschreven, en nu mijn handen beginnen te jeuken merk ik weer hoe fijn dit is. Het is best wel een beetje druk geweest de afgelopen tijd, nu ik twee onderzoekscolleges volg waarvoor ik veel moest lezen en leren en laten. (sorry, er was een mogelijkheid tot aliteratie ;) )
Daarbij komt dat een van de onderwerpen waar ik me in verdiept heb de laatste tijd over 'levensverhalen' gaat: de manier waarop auteurs hun persoonlijkheid en identiteit naar voren brengen in een geschreven narratief.
Donders mooi natuurlijk, maar het doet wel twijfelen aan de manieren waarop ik begrip probeer te vinden voor mezelf. Bloggen is namelijk volgens deze definitie ook een vorm van zelf-schrijven, net als tweeten, liken, pinnen en al dat soort gedocumenteerde uitingen van zelf/persoonlijkheid.
Ik heb al ruim twee maanden niet meer geschreven, en nu mijn handen beginnen te jeuken merk ik weer hoe fijn dit is. Het is best wel een beetje druk geweest de afgelopen tijd, nu ik twee onderzoekscolleges volg waarvoor ik veel moest lezen en leren en laten. (sorry, er was een mogelijkheid tot aliteratie ;) )
Daarbij komt dat een van de onderwerpen waar ik me in verdiept heb de laatste tijd over 'levensverhalen' gaat: de manier waarop auteurs hun persoonlijkheid en identiteit naar voren brengen in een geschreven narratief.
Donders mooi natuurlijk, maar het doet wel twijfelen aan de manieren waarop ik begrip probeer te vinden voor mezelf. Bloggen is namelijk volgens deze definitie ook een vorm van zelf-schrijven, net als tweeten, liken, pinnen en al dat soort gedocumenteerde uitingen van zelf/persoonlijkheid.
zondag 18 januari 2015
Valeriaan, kamille en lavendel
Ik ben toch nog een serie vergeten in de laatste blogpost over boeken. Namelijk, alles wat ik bij elkaar kan rapen uit het werk van Sir Arthur Conan Doyle over Sherlock Holmes.
Op het moment ben ik aan het studeren voor een tentamen Geschiedsfilosofie. Dit gaat over waarom historici doen wat ze doen op de manier waarop ze het doen. Super heerlijk fantastisch geweldig vak. Hierdoor krijg ik weer zin in mijn studie, in mijn essays, onderzoek, dansjes en thee.
Voor het tweede college werd een artikel van Carlo Ginzburg voorgeschreven: Clues: Roots of a Scientific Paradigm.* Dit gaat over de overeenkomsten in methodologie van Freud, Morelli** en Holmes. Ik bedacht me dat ik nog nooit de oorspronkelijke werken had gelezen, ook al was ik al verslingerd aan de tv-series Elementary en Sherlock.
Het ding aan Sherlock Holmes is dat hij een van de eerste crime-karakters is die deductie en abductie gebruikt om tot zijn conclusie te komen. Das hip, en waarom ik het in de eerste plaats ging lezen. Verder vind ik de schrijfstijl heerlijk en vind ik Watson erg grappig. Op dit moment heb ik de 4 eerste boeken en anderhalve collectie short stories gelezen, en de short stories bevallen me iets beter omdat ze sneller to the point komen. Gelukkig zijn daar erg veel van geschreven, dus ik kan nog even vooruit. Yay!
Oeps, dat was hem al weer voor vandaag.
Liefs, Hannah
Ps: Jep, slaap lekker thee is fijn. Pilates is ook nog steeds een ding, spierpijn is vandaag groot omdat ik net ziek ben geweest en gisteren misschien wat over the top ging. Net als vandaag. Oepsie.
* (gepubliceerd in Theory and Society, Vol. 7, No. 3 (Mei 1979), 273-288)
** De eerste kunst-slimme-persoon die bedacht dat vervalsers het meest letten op de meest karakteristieke aspecten van een schilderij. Hij pleitte voor het letten op de oorlelletjes en vingernagels en dat soort dingen, waardoor een boel werken ineens toegeschreven zouden moeten zijn aan een andere schilder.\
Op het moment ben ik aan het studeren voor een tentamen Geschiedsfilosofie. Dit gaat over waarom historici doen wat ze doen op de manier waarop ze het doen. Super heerlijk fantastisch geweldig vak. Hierdoor krijg ik weer zin in mijn studie, in mijn essays, onderzoek, dansjes en thee.
Voor het tweede college werd een artikel van Carlo Ginzburg voorgeschreven: Clues: Roots of a Scientific Paradigm.* Dit gaat over de overeenkomsten in methodologie van Freud, Morelli** en Holmes. Ik bedacht me dat ik nog nooit de oorspronkelijke werken had gelezen, ook al was ik al verslingerd aan de tv-series Elementary en Sherlock.
Het ding aan Sherlock Holmes is dat hij een van de eerste crime-karakters is die deductie en abductie gebruikt om tot zijn conclusie te komen. Das hip, en waarom ik het in de eerste plaats ging lezen. Verder vind ik de schrijfstijl heerlijk en vind ik Watson erg grappig. Op dit moment heb ik de 4 eerste boeken en anderhalve collectie short stories gelezen, en de short stories bevallen me iets beter omdat ze sneller to the point komen. Gelukkig zijn daar erg veel van geschreven, dus ik kan nog even vooruit. Yay!
Oeps, dat was hem al weer voor vandaag.
Liefs, Hannah
Ps: Jep, slaap lekker thee is fijn. Pilates is ook nog steeds een ding, spierpijn is vandaag groot omdat ik net ziek ben geweest en gisteren misschien wat over the top ging. Net als vandaag. Oepsie.
* (gepubliceerd in Theory and Society, Vol. 7, No. 3 (Mei 1979), 273-288)
** De eerste kunst-slimme-persoon die bedacht dat vervalsers het meest letten op de meest karakteristieke aspecten van een schilderij. Hij pleitte voor het letten op de oorlelletjes en vingernagels en dat soort dingen, waardoor een boel werken ineens toegeschreven zouden moeten zijn aan een andere schilder.\
dinsdag 6 januari 2015
Mzuzu uit Malawi
Omdat ik bijna jarig ben geef ik mezelf alvast een cadeautje: ik ga geen eten maken voor een groepje mensen dat komt vieren dat ik 23 jaar geleden geboren ben.
Hannah, je bent knetter. Je houdt toch superveel van koken?
Jep, maar nu even niet. De zogeheten 'feest' dagen die eigenlijk betekenen dat je constant heen en weer aan het rennen bent tussen je 4 woonplaatsen terwijl je ook wel erg veel in contact bent met mensen is niet het beste wat je kan overkomen als stiekem toch wel introvert persoon.
Daarbij, ik mag wel vieren dat ik inmiddels sterk genoeg ben om kratjes in volle toestand te kunnen dragen. En als ik er nou voor kies om alleen bier en hapjes mee te nemen voor mijn verjaardag moet dat kunnen.
Zoals je kunt lezen, ben ik niet goed in doen waar ik zelf zin in heb. Mijn hoofd is errug goed in malen over wat anderen wel niet vinden van gedrag x (in my stubborn defense, this has actually been helpful with preparing for at least 20% of the time I have spent with assholes) en niet zo goed in bedenken wat ik zelf nou eigenlijk wil. En dat is een avondje doorbrengen met een paar goede vrienden. Niet allemaal, want das te druk en past niet in de kamer van vriendlief en dan ga ik me drukmaken.
En hoewel het me supertof lijkt om om 4 uur al te beginnen voor alle mensen die in de avond nog wat anders hebben/nog naar verweggistan moeten, gaan we dat nu gewoon niet doen. (Bij deze, Boedi, ik geef ergens tegen april oid wel weer een feestje waar ik je wel voor uitnodig :) )
len, dat ook.
(kijk uit, rant) Also, enig idee hoe kut het is als mensen je een gelukkig nieuwjaar willen wensen en je denkt dat ze je willen feliciteren met je verjaardag? Das facking awkward!!! /rant.
Inmiddels weet ik wat ik moet doen. Bij wat voor wens/felicitatie zin dan ook is dit een redelijk acceptabel antwoord: dankjewel, de beste wensen (nog).
En omdat ik niet weet wanneer het nieuwe jaar stopt met nieuw zijn toch maar eem deze opmerking:
Jep, das Fries.
Ik heb geen echt hippe voornemens, behalve nog meer rust (ik heb een beetje het gevoel dat ik mezelf (en jullie) over het algemeen doodgooi met al dat geklets over rust, maar het nog niet echt toepas) en er een fijn jaar van maken. Oh, en mijn BA halen, maar dat hoeft pas zo tegen januari 2016. Ik ben mijn punten redelijk relaxed aan het inplannen, deze maand mijn laatste tentamen van dit blok en dan komend semester nog 25 punten halen is het idee. Hiervoor moet ik 1 lullig tentamen halen wat ik vorig jaar wegens slappe excuusjes niet heb voor elkaar heb gekregen (Ik kon het niet laten, sorry.) en twee mega essays schrijven (8000 woorden klinkt als veel, right?)
Verder wil ik weer in Groningen komen wonen, pilates blijven doen, meer dansjes gaan doen en een of twee keer per week taart eten bij Bij Britta. Want awesomejummie, daarom.
Ps: De koffie die ik aan het drinken was tijdens het schrijven van dit stukkie heet mzuzu, komt uit Malawi, en wordt geserveerd bij Bij Britta. Hele fijne filterkoffie voor bij een stukje veganistische cake met bramen.
Hannah, je bent knetter. Je houdt toch superveel van koken?
Jep, maar nu even niet. De zogeheten 'feest' dagen die eigenlijk betekenen dat je constant heen en weer aan het rennen bent tussen je 4 woonplaatsen terwijl je ook wel erg veel in contact bent met mensen is niet het beste wat je kan overkomen als stiekem toch wel introvert persoon.
Daarbij, ik mag wel vieren dat ik inmiddels sterk genoeg ben om kratjes in volle toestand te kunnen dragen. En als ik er nou voor kies om alleen bier en hapjes mee te nemen voor mijn verjaardag moet dat kunnen.
Zoals je kunt lezen, ben ik niet goed in doen waar ik zelf zin in heb. Mijn hoofd is errug goed in malen over wat anderen wel niet vinden van gedrag x (in my stubborn defense, this has actually been helpful with preparing for at least 20% of the time I have spent with assholes) en niet zo goed in bedenken wat ik zelf nou eigenlijk wil. En dat is een avondje doorbrengen met een paar goede vrienden. Niet allemaal, want das te druk en past niet in de kamer van vriendlief en dan ga ik me drukmaken.
En hoewel het me supertof lijkt om om 4 uur al te beginnen voor alle mensen die in de avond nog wat anders hebben/nog naar verweggistan moeten, gaan we dat nu gewoon niet doen. (Bij deze, Boedi, ik geef ergens tegen april oid wel weer een feestje waar ik je wel voor uitnodig :) )
len, dat ook.
(kijk uit, rant) Also, enig idee hoe kut het is als mensen je een gelukkig nieuwjaar willen wensen en je denkt dat ze je willen feliciteren met je verjaardag? Das facking awkward!!! /rant.
Inmiddels weet ik wat ik moet doen. Bij wat voor wens/felicitatie zin dan ook is dit een redelijk acceptabel antwoord: dankjewel, de beste wensen (nog).
En omdat ik niet weet wanneer het nieuwe jaar stopt met nieuw zijn toch maar eem deze opmerking:
Folle lok en seine!!!!!!!!
Ik heb geen echt hippe voornemens, behalve nog meer rust (ik heb een beetje het gevoel dat ik mezelf (en jullie) over het algemeen doodgooi met al dat geklets over rust, maar het nog niet echt toepas) en er een fijn jaar van maken. Oh, en mijn BA halen, maar dat hoeft pas zo tegen januari 2016. Ik ben mijn punten redelijk relaxed aan het inplannen, deze maand mijn laatste tentamen van dit blok en dan komend semester nog 25 punten halen is het idee. Hiervoor moet ik 1 lullig tentamen halen wat ik vorig jaar wegens slappe excuusjes niet heb voor elkaar heb gekregen (Ik kon het niet laten, sorry.) en twee mega essays schrijven (8000 woorden klinkt als veel, right?)
Verder wil ik weer in Groningen komen wonen, pilates blijven doen, meer dansjes gaan doen en een of twee keer per week taart eten bij Bij Britta. Want awesomejummie, daarom.
Ps: De koffie die ik aan het drinken was tijdens het schrijven van dit stukkie heet mzuzu, komt uit Malawi, en wordt geserveerd bij Bij Britta. Hele fijne filterkoffie voor bij een stukje veganistische cake met bramen.
vrijdag 2 januari 2015
Over boeken?! Echt?!
Hey Hannah,
Ga je nu daadwerkelijk weer over boeken schrijven? Dat kan toch niet, dat was waar je deze blog over ging schrijven! Je hele leven ben je al off-topic aan het dansen, waarom wil je nu beginnen? Moet je niet hierover schrijven op je 'innermost thoughts' blog?
Ik denk dat je een foutje maakt,
Kiwi
Daar moet je het maar weer mee doen.
In ieder geval, ik ben dus daadwerkelijk wat boeken aan het lezen geweest in de afgelopen paar maanden, ik ben alleen heel vreselijk slecht in het uitlezen van boeken als ik ze niet zo heel erg leuk meer vindt. Soms moet ik een boek (of een serie) helemaal helemaal uitlezen, omdat ik anders niet meer kan slapen omdat ik benieuwd ben hoe het verder gaat. Soms kan ik mezelf er gewoon niet meer toe zetten om verder te lezen, omdat ik andere dingen te doen heb of er gewoon geen energie voor heb.
Ik vind dan bijvoorbeeld een karakter een zeurkous of een tosti, vraag me af waarom ze niet gewoon stoppen met clichématig alles fout doen, of waarom ze altijd de goede keuzes maken. Da klinkt namelijk niet meer echt, dat klinkt als GTST. De maan is mooi trouwens.
How should a person be verloor mijn interesse al vrij snel nadat ik de eerste post er over geschreven had. Misschien moet ik hem uitlezen voor ik hem interessant ga vinden, en het is best wel tof om te lezen over de ontwikkeling van een vriendschap maar misschien niet op deze manier. Ik vond het wat eenzijdig en gebrekkig in de mate waarin er gecommuniceerd werd. (als ik me afvraag of/waarom iemand mij aardig vindt, vraag ik dat gewoon: das de kortste klap) Verder is het wel een tof boek als een soort inkijkje in iemands leven, maar het greep me niet zo.
A room of one's own van Virginia Woolf is de schriftelijke neerslag van een serie lezingen die ze gegeven heeft ooit vroeger. Gepubliceerd in 1929, geeft dit boek een intrigerend beeld van de vroeg-twintigste-eeuwse vrouw en haar plaats in de samenleving. Bij dit boek merk ik dat ik er niet teveel van kan lezen in een keer: ik moet even nadenken en de stof laten bezinken. (Also, ik was bezig met het schrijven van een essay over de film the Birth of a Nation, waarin ik heel veel aspecten van Woolf's gedachtegoed herkende) Vooral haar beschrijving van de beschikbare literatuur over vrouwen is geweldig (en best aangrijpend). Vrouwen zijn namelijk slecht, vreselijk en vooral anders in de literatuur (gek he, als dat geschreven wordt door manspersonen...) wat bij Woolf best wel wat boosheid naar boven brengt. Ook dit boek leest alsof je in haar hoofd zit en meeluistert/meekijkt, wat ik een zeer prettige stijl vind. Soms wordt het wat veel, maar daar zijn de pauze's voor ;)
A wrinkle in time van Madeleine d'Engle is een heerlijk fantasyboek, gepubliceerd in 1962, waardoor je al je tijdsbesef kwijtraakt. Prachtig. (misschien is het zo geweest dat ik de twee hierop volgende delen van haar serie over de hoofdpersonen, A wind in the door (1973) en A swiftly tilting planet (1978) er direct achteraan gelezen heb...)
Toen ik bij het vierde boek kwam, had ik er echter geen zin meer in en liet de verhaallijn me in de steek: Dat boek speelt zich af tussen het tweede en derde deel, en gaat over de tweelingbroers van de hoofdpersonen van de eerste drie delen. Nu blijkt na enthousiast goochelen dat deel 5 de chronologie weer oppakt en gaat over de dochter van een van de 'echte' hoofdpersonen. Series laten me vaker los op het moment dat de focus verandert. Ik weet niet helemaal hoe dat komt, en het kan goed gedaan worden (Fitz uit de Farseer triologie is een held, maar dat is Althea uit de Liveship triologie ook. Waar Fitz en de Fool weer bij elkaar komen in de Tawny Man triologie kan dit nog, maar in de vierde serie, de Rain Wilds Chronicles, raken ze me kwijt want alle leuke mensen zijn weg. Huilie. Na enthousiast goochelen ben ik er echter ook achter dat Fitz en de Fool weer bij elkaar komen ^-^ Yay!!!!!) maar vaak ligt mijn concentratieboog toch wel bij de 3 boeken. In het geval van d'Engle kon ik dat ook confortabel lezen in een dag, dus daar kan het ook heel goed aan liggen.
Ik geloof dat ik nu weer netjes geupdate heb waar ik allemaal mee bezig ben.
Letters en liefs,
Hannah
Abonneren op:
Posts (Atom)