donderdag 23 oktober 2014

Kampvuur in je kopje, of Lapsang Souchong

Er zijn niet veel koffie en thee zaakjes in de Groninger binnenstad waar je veganistische taart kunt eten. Een aantal weken geleden ontdekte ik, toen ik met mijn zusje door de stad wandelde, een nieuw zaakje: Bij Britta.


Hier is elke dag verse taart. Op het raam stond zelfs dat er veganistische taart was. Een aantal weken later, nu, heb ik al behoorlijk wat stukjes veganistische taart gegeten daar. Een aantal puntjes, want ik houd van puntjes.
  • Pieuw! Ik heb vandaag alweer tentamen gemaakt, en het ging boven verwachting goed. Nou nog hopen dat de docenten dat ook vonden en mij de benodigde 56 punten geven. Oh wacht, alweer afgeleid. Oeps?
  • Bij Britta is een ontzettend gezellig tentje. Service is goed en blijft relaxed, ookal hebben Anne en Barbara het vaak superdruk als ik er ben. Duurt even wat langer, maar tsja, veganistische taart is het waard om op te wachten, zeker daar. 
  • Vriendlief vindt de hippe filterkoffie van Anne lekkerder dan mijn favoriet, de filterkoffie van de Black and Bloom. 
  • Chocoladetaart met kersen of bramen is goddelijk. Dat wist ik al, maar het is erg fijn dat ik nu na een college taart kan gaan eten. Zonder het zelf te hoeven bakken. 
  • De vegan MonChou taart is tot nu toe mijn favoriet. Hij is niet te zoet, de vulling smelt op de tong en de bodem is lekker crunchy. 
  • Omdat ik zelf altijd minder suiker gebruik dan mijn recepten eigenlijk de bedoeling vinden, vind ik de andere taartjes heel erg zoet. Helemaal niet erg als ik er zin in heb, maar misschien een overweging. 
  • De 'snuffelmuur' met meer dan 100 (ik heb niet geteld :P ) verschillende theesoorten is awesome. Je kan daar de magnetische bakjes van de muur halen en even ruiken, zodat je weet wat voor thee je kiest. Fantastisch!
  • De thee wordt geserveerd zoals het in mijn hoofd hoort: met een zeefje dat in het glas hangt, wat je uit het glas haalt en op bijgeleverd schoteltje zet als de thee sterk genoeg is. Heerlijk. 
  • Bij het snuffelen vandaag ontdekte ik een thee ('het geheim van de keizerin')die rook naar mijn shampoo, de Soak and Float shampoobar van Lush. Dat is waarschijnlijk mijn favoriete shampoo aller tijden, omdat het ruikt naar kampvuur. Die thee moest ik dus hebben. Er bleek nog een kampvuurthee te zijn, en omdat die rook alsof hij naar meer zou smaken dan rook, kocht ik deze. Hij heet Lapsang Souchong, was 2.60 voor 50 gram en ik heb hem nog niet geprobeerd.
  • Morgen een update over hoe de thee smaakt: ik zit momenteel nog aan de goeie oude kamillethee, want het is zo heerlijk rustgevend. 
Letters en liefs,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten